بررسی اثر شیوه های تربیتی خانواده های مناطق بیست گانه شهر تهران بر عملکرد تحصیلی دانش آموزن دوره دبیرستان

چکیده هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی اثر شیوه های تربیتی خانواده های مناطق بیست گانه شهر تهران بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دبیرستان است، جامعه آماری در این پژوهش 666 نفر (268 دختر و 398 پسر) از بین کلیه دانش آموزان دبیرستان های مناطق بیست گانه شهر تهران که درسال 1387-88 مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و منطقه جغرافیایی شهر تهران به چهار گروه (شمال، جنوب، شرق، و غرب) تقسیم شدند که از هر منطقه دو دبیرستان (دخترانه و پسرانه) و ابزار تحقیق یک پرسش نامه محقق ساخته با 41 سوال بود. برای تحلیل داده های پژوهش از روش آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار...) و آمار استنباطی و آزمون t استفاده گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. ملاک عملکرد تحصیلی براساس معدل کتبی سال یا ترم گذشته شان بود. به منظور برآورد همسانی درونی، از روش آلفای کرانباخ ، ابتدا برروی یک نمونه 50  نفری که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند اجرا گردید، ضریب اعتبار محاسبه شده (767/.) به دست آمد. نتایج نشان دادند که: 1. شیوه های تربیتی خانواده های سنتی وخانواده های مدرن با عملکرد تحصیلی رابطه معناداری دارد. 2. خانواده هایی که با شیوه تربیتی مدرن در تربیت دانش آموزان اعمال می کنند موفق تر از خانواده هایی هستند که به روش سنتی عمل می کنند. 3. در بین میانگین نمرات دختران و پسران خانواده ها که با روش های سنتی یا مدرن عمل می کنند رابطه معناداری وجود دارد 05)/0p<). یعنی پسران نسبت به دختران بیشتر با سبک مدرن پرورش می یابند. 4. در روش تربیتی ترکیبی (سنتی- مدرن) خانواده ها رابطه معناداری بین میانگین نمرات دختران و پسران در عملکرد تحصیلی وجود ندارد.